Ινονού, Ισμέτ

(Ismet Ιnönü, Σμύρνη 1884 – Άγκυρα 1973). Τούρκος στρατιωτικός και πολιτικός. Μόνιμος αξιωματικός, μετά την επανάσταση των Νεότουρκων υπηρέτησε στο γενικό επιτελείο και διοίκησε διάφορα εκστρατευτικά σώματα στην Υεμένη. Το 1913 έλαβε μέρος ως στρατιωτικός σύμβουλος στην επιτροπή διαπραγματεύσεων ειρήνης με τη Βουλγαρία. Κατά τον A’ Παγκόσμιο πόλεμο υπηρέτησε στο μέτωπο της Συρίας. Στενός συνεργάτης του Κεμάλ Ατατούρκ, υπήρξε επιτελάρχης του τουρκικού στρατού στη Μικρά Ασία. Το 1922 υπέγραψε την ανακωχή των Μουδανιών με την Ελλάδα και το 1923, ως υπουργός Εξωτερικών, υπέγραψε τη συνθήκη της Λοζάνης. Το φθινόπωρο του ίδιου έτους έγινε πρωθυπουργός και κατά την περίοδο της κυβέρνησής του καταργήθηκε το χαλιφάτο. Μετά τον θάνατο του Κεμάλ Ατατούρκ (1938) εξελέγη πρόεδρος της δημοκρατίας, αξίωμα το οποίο διατήρησε έως το 1950. Στις εκλογές του 1950 το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, του οποίου ήταν αρχηγός, ηττήθηκε και o Ι. ανέλαβε την ηγεσία της αντιπολίτευσης. Μετά την πτώση του Μεντρές (1960) έγινε μέλος της συντακτικής συνέλευσης. Το 1961 ανέλαβε και πάλι την πρωθυπουργία. Όμως το 1965 παραιτήθηκε, ύστερα από νέα εκλογική ήττα του κόμματός του. Το 1923 ο Ισμέτ Ινονού, ως υπουργός Εξωτερικών, υπέγραψε τη συνθήκη της Λοζάνης.